@ρχειομνήμων - Ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης αρχειακών δεδομένων

Κωδικός αναγνώρισης: GRGSA-LER_PRI101

Τίτλος: Αρχείο Δαυίδ Διαμαντάρα τχη ΠΖ

Χρονολογίες: 1926 - 1953

Επίπεδο περιγραφής: Αρχείο

Μέγεθος και υπόστρωμα της ενότητας περιγραφής: 3 έγγραφα, 1 ταυτότητα, 1 δημοσίευμα

Όνομα του παραγωγού: Διαμαντάρας, Δαυίδ (1895 - 1956)

Διοικητική Ιστορία / Βιογραφικό Σημείωμα:

Ο Δαυίδ Διαμαντάρας γεννήθηκε στη Λέρο στις 5-7-1895. Ήταν ένα από τα 14 παιδιά του Επαμεινώνδα και της Αικατερίνης Διαμαντάρα. Το 1915 κατετάγη εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό, στο 34ο σύνταγμα Πεζικού, στον Πειραιά.
Το 1916 ακολούθησε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στη Θεσσαλονίκη. Έλαβε μέρος στο Βαλκανικό Μέτωπο (Μάχη Σκρα), όπου και τραυματίστηκε ελαφρά. Συμμετείχε το 1919 στο εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία, με το Σύνταγμα Πλαστήρα-Κονδύλη.
Τον βρίσκουμε παρόντα και κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία. Στις 2-5-1919 αποβιβάζεται στη Σμύρνη. Σε επιστολή προς τη θεία του αναφέρει, μεταξύ άλλων: "Θεία, φεύγω εθελοντής στον πόλεμο. Να πας στην Παναγιά του Κάστρου, να ανάψεις μια λαμπάδα και τα καντήλια και να παρακαλέσεις να γυρίσουμε νικητές και με υγεία…"
Έλαβε μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις στα μέτωπα της Μικράς Ασίας, από το 1919 έως το 1922. Τότε προάγεται σε Ανθυπολοχαγό.
Σις 22-7-1922 τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Η σφαίρα πέρασαε από τη βάση του εγκεφάλου και βγήκε δεξιά από την παρεγκεφαλίδα. Έχασε τις αισθήσεις του και θεωρήθηκε νεκρός. Όταν αργότερα αντιλήφθηκαν ότι κινείται, τον ανέσειραν από τους νεκρούς και τον μετέφεραν σε πρόχειρο νοσοκομείο, περιμένοντας να επέλθει ο θάνατος, λόγω της σοβαρότητας του τραύματος. Αυτό όμως δε συνέβη. Στο μεταξύ άρχισε η υποχώρηση και μεταφέρθηκε στην Ελλάδα, όπου νοσηλεύτηκε στο θεραπευτήριο "Ευαγγελισμός" για 2 σχεδόν χρόνια.
Όταν θεραπεύθηκε, ετέθη σε τιμητική αποστρατεία λόγω σοβαροτάτου τραυματισμού. Προήγετο κανονικά και έφθασε μέχρι το βαθμό του Ταγματάρχη.
Από το 1927 άρχισε να επισκέπτεται τη Λέρο. Στην αρχή αντιμετωπίστηκε με σεβασμό από τους κατακτητές Ιταλούς, λόγω της ιδιότητάς του. Όταν όμως επενέβη σε ένα επεισόδιο μεταξύ Λεριών και Ιταλών στο καφενείο του Γιακουμάρα, στα Άλιντα, και ξυλοκόπησε μερικούς Ιταλούς ναύτες, τον κήρυκαν ανεπιθύμητο και τον εξόρισαν από το νησί.
Τότε η Ελληνική Πολιτεία του παραχώρησε οικόπεδο στο Νέο Κόσμο Αττικής.
Στις 22-4-1936 του απενεμήθη ο Αργυρούς Σταυρός του Τάγματος Αγίου γεωργίου Α΄, ενώ στις 18-1-1939 ανακηρύχθηκε, με σχετικό Δίπλωμα, Επίτιμο Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου Ενώσεως Αξιωματικών Αναπήρων Πολέμου.
Παντρεύτηκε τη Βέρα Φραγκοπούλου και απέκτησαν 2 παιδιά: τη Γαρυφαλλιά και τον Επαμεινώνδα.
Πέθανε ξαφνικά, το 1956, ενώ τακτοποιούσε υπόθεσή του στην Οικονομική Εφορεία Καλύμνου. Η σωρός του μεταφέρθηκε στη Λέρο και ετάφη στο νεκροταφείο Αλίντων.
Προς τιμή του, το 1994, δόθηκε στο 588 Τ.Ε., της Λέρου η επωνυμία "Στρατόπεδο Δαυίδ Διαμαντάρα".

Παρουσίαση περιεχομένου:

Διπλώματα: Συντάξεως στρατιωτικής αποστρατείας, Απονομής αργυρού σταυρού Γεωργίου A΄, Ανακήρυξης επιτίμου μέλους της Ενώσεως Αξιωματικών Αναπήρων Πολέμου
Αποδεικτικόν Ταυτότητος Αξιωματικού εν πολεμική διαθεσιμότητι
Δημοσίευμα στην εφημερίδα ΛΕΡΙΑΚΑ ΝΕΑ

Εντοπισμός πρωτοτύπων: Τοπικό Αρχείο Λέρου

Σχετιζόμενα Τοπωνύμια:

• Μικρά Ασία, Σμύρνη

Σχετιζόμενοι Όροι Θησαυρού:

• Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή